event

നഗരത്തിലെ തിരക്കുള്ള ജീവിതത്തില് നിന്നും കുറച്ച് നേരമെങ്കിലും മാറി നിന്ന് കുറച്ചു ശുദ്ധ വായു ശ്വസിക്കാനും നല്ല ജലത്തില് കുളിക്കാനും ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആളുകള്ക്ക് അനുഗ്രഹമാണ് ആതിരപ്പള്ളിയാത്ര .നിര്ഭാഗ്യവശാല് പ്രകൃതിയോട് ചേര്ന്ന് നിന്നു ഭക്ഷണംകഴിക്കുന്ന  അനുഭവം നല്കുന്ന ഹോട്ടലുകള് തീരെ കുറവാണ് .മിക്ക ഹോട്ടലുകളും കോണ്ക്രീറ്റ് കൂടാരങ്ങള് ആണ്

மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள், ஒரு யாத்ரீகனைப் போல எனக்கு நதியைத் தவிர வேறு ஒன்றும் தெரியாது. நீரலைகள் முடிவற்ற பயணத்தில் கடந்து சென்று கொண்டே இருக்கின்றன. எவ்வளவு காலமாக இப்படி பயணித்துக் கொண்டே இருப்பது, நீரின் வேலையாளாக இருந்திருப்பது? தனது பழைய வள்ளத்தில் தனியாக அமர்ந்திருந்த எர்னெஸ்டோ டிம்பா, தனது வாழ்வைப் பற்றி யோசித்துக் கொண்டிருந்தான்.

१९३७ सालची गोष्ट आहे. आकाशवाणीचं चेनबुकिंग मला मित्ळू लागलं होतं. प्रथम दिल्‍ली. मग ग्वाल्हेर, मग लखनौं (आणि कधी कधी कलकत्ता देखील ) असं ते बुकिंग असे. लखनौला मी मॉरिस कॉलेजचे प्रिन्सिपॉल गुरुवर्य आण्णासाहेब रातंजनकर यांच्याकडे जायचो. तिथंच दहा एक दिवस मुक्काम असे. ३७ साली गेलों असता छोटू तब्बल चार वर्षाच्या विरहानंतर तिथं दिसला. मला कोण आनंद झाला म्हणून सांगू! बालपणीची मैत्री ही काही अपूर्वच असते समानशील मित्र हा जणू बहिश्चर प्राण वाटत असतो. छोटूला बघताच आपलं काही हरवलं होतं आणि ते गवसलं याचा तर आनंद झालाच, पण संगीतात रमू इच्छिणारा, काही ध्येय बाळगलेला छोटू योग्य ठिकाणी रुज झाला आहे याचा आनंद जास्त झाला

I think it was the summer of 1945. The place was Belgaum. I was then a college student, as much involved in music as in my academic studies. Those were the days when I also nursed an ambition to be a vocalist and used to devote much of my leisure to listening to radio and concert music without, of course, neglecting my academic studies!